International Journal of Hematology and Oncology
2016, Vol 26, Num 1 Page(s): 028-036
Back | Table of Contents | Abstract | PDF | Similar Articles | Mail to Author | |
Relaps/Refrakter Lenfomalı Olgularda ESHAP ve DHAP Kurtarma Rejimlerinin Toksisite Açısından Retrospektif Analizi
Ozan SALIM1, Tayfur TOPTAS2, Derya K. SALIM3, Orhan K. YUCEL1, Burak DEVECI4, Ihsan KARADOGAN4, Levent UNDAR1
1Akdeniz University Faculty of Medicine, Department of Hematology, Antalya, TURKEY
2Marmara University Faculty of Medicine, Department of Hematology, Istanbul, TURKEY
3Akdeniz University Faculty of Medicine, Department of Medical Oncology, Antalya, TURKEY
4Medstar Antalya Hospital, Department of Hematology, Antalya, TURKEY
Keywords: Lenfoma, Kurtarma kemoterapi, Toksisite
Günümüzde relaps/refrakter lenfomalı olgularda sık kullanılan kurtarma kemoterapi rejimleri arasında ESHAP, ICE, DHAP gibi platin temelli ve ifosfamid temelli rejimler yer almaktadır. Kurtarma rejimlerinin en önemli yan etkileri hematolojik toksisiteleridir. Relaps/refrakter lenfomalı olgularda sık kullanılan farklı iki platin temelli kemoterapi rejimini hematolojik ve hematolojik olmayan toksisiteler açısından incelemek amaçlanmıştır. Ocak 2000 ile Temmuz 2010 tarihleri arasında HL ve NHL tanısı ile kurtarma kemoterapisi olarak DHAP ve ESHAP uygulanan 51 hasta (33 ESHAP, 18 DHAP) değerlendirildi. Bu hastalara toplam 153 siklus (91 siklus ESHAP, 62 siklus DHAP) kurtarma kemoterapisi uygulandı. Hematoloji Bilim Dalı kayıtları, hastane arşivi ve elektronik hasta dosya sistemi kullanılarak retrospektif inceleme yapıldı. DHAP uygulanmış olmak renal toksisite gelişimi (OR= 23.6, p= 0.03) ve trombosit transfüzyonu gereksinimi (OR: 7.55, p= 0.03) açısından bağımsız bir risk faktörü saptandı. Genel yanıt oranı DHAP grubunda anlamlı olarak daha yüksek iken (%86.7 ve %48.3, p= 0.03) ortanca sağkalım açısından iki grup arasında anlamlı bir fark saptanmadı. DHAP rejiminde yanıt oranları yüksek olmasına rağmen sağkalım avantajının olmadığı gözlenmiştir. Hematolojik ve hematolojik olmayan toksisite profili benzer olmasına rağmen özellikle trombosit transfüzyonu gereksinimi ve potansiyel renal toksisite DHAP uygulanması planlanan hastalarda göz önünde bulundurulmalıdır.
Ozan SALIM1, Tayfur TOPTAS2, Derya K. SALIM3, Orhan K. YUCEL1, Burak DEVECI4, Ihsan KARADOGAN4, Levent UNDAR1
1Akdeniz University Faculty of Medicine, Department of Hematology, Antalya, TURKEY
2Marmara University Faculty of Medicine, Department of Hematology, Istanbul, TURKEY
3Akdeniz University Faculty of Medicine, Department of Medical Oncology, Antalya, TURKEY
4Medstar Antalya Hospital, Department of Hematology, Antalya, TURKEY
Keywords: Lenfoma, Kurtarma kemoterapi, Toksisite
Günümüzde relaps/refrakter lenfomalı olgularda sık kullanılan kurtarma kemoterapi rejimleri arasında ESHAP, ICE, DHAP gibi platin temelli ve ifosfamid temelli rejimler yer almaktadır. Kurtarma rejimlerinin en önemli yan etkileri hematolojik toksisiteleridir. Relaps/refrakter lenfomalı olgularda sık kullanılan farklı iki platin temelli kemoterapi rejimini hematolojik ve hematolojik olmayan toksisiteler açısından incelemek amaçlanmıştır. Ocak 2000 ile Temmuz 2010 tarihleri arasında HL ve NHL tanısı ile kurtarma kemoterapisi olarak DHAP ve ESHAP uygulanan 51 hasta (33 ESHAP, 18 DHAP) değerlendirildi. Bu hastalara toplam 153 siklus (91 siklus ESHAP, 62 siklus DHAP) kurtarma kemoterapisi uygulandı. Hematoloji Bilim Dalı kayıtları, hastane arşivi ve elektronik hasta dosya sistemi kullanılarak retrospektif inceleme yapıldı. DHAP uygulanmış olmak renal toksisite gelişimi (OR= 23.6, p= 0.03) ve trombosit transfüzyonu gereksinimi (OR: 7.55, p= 0.03) açısından bağımsız bir risk faktörü saptandı. Genel yanıt oranı DHAP grubunda anlamlı olarak daha yüksek iken (%86.7 ve %48.3, p= 0.03) ortanca sağkalım açısından iki grup arasında anlamlı bir fark saptanmadı. DHAP rejiminde yanıt oranları yüksek olmasına rağmen sağkalım avantajının olmadığı gözlenmiştir. Hematolojik ve hematolojik olmayan toksisite profili benzer olmasına rağmen özellikle trombosit transfüzyonu gereksinimi ve potansiyel renal toksisite DHAP uygulanması planlanan hastalarda göz önünde bulundurulmalıdır.
Back | Table of Contents | Abstract | PDF | Similar Articles | Mail to Author | |