International Journal of Hematology and Oncology
2013, Vol 23, Num 4 Page(s): 219-226
Back | Table of Contents | Abstract | PDF | Similar Articles | Mail to Author | |
HER2-Pozitif Meme Kanseri Hastalarında Rac1 Ekspresyonunun Trastuzumab Direnci İle İlişkisi
Umut VAROL1, Burcak KARACA1, Pusem PATIR2, Alper SENER3, Osman ZEKIOGLU3, Ulus A. SANLI1, Ruchan USLU1
1Ege University Faculty of Medicine, Department of Medical Oncology, Izmir, TURKEY
2Ege University Faculty of Medicine, Department of Internal Medicine, Izmir, TURKEY
3Ege University Faculty of Medicine, Department of Pathology, Izmir, TURKEY
Keywords: Meme kanseri, Neuregulin 1, Rac1, Trastuzumab direnci
HER2’yi aşırı eksprese eden meme kanseri hastalarında birçok moleküler mekanizmanın trastuzumab direnci ile ilişkili olduğu düşünülmektedir. Fakat bu mekanizmaların ne kadar aktif olduğu ve hangi sıra ile etki ettiği bilinmemektedir. Bu çalışmada erbB yolağında görevli olan Rac1 and neuregulin 1 (NRG1) adlı proteinlerin HER2-pozitif meme kanserli hastalarda trastuzumab direnci ile ilişkisi araştırılmıştır. Trastuzumab direnci, metastatik meme kanserli hastalarda trastuzumab tedavisinin ilk altı ayında gelişen progresyon olarak tanımlanırken, adjuvan trastuzumab tedavisi alanlarda tedavi tamamlanmadan gelişen lokal nüks veya uzak metastaz olarak tanımlanmıştır. Rac1 ve NRG1 ekspresyonu imünohistokimyasal olarak 22 (n=12 adjuvan, n=10 metastatik) trastuzumab dirençli ve 27 kontrol hasta dokusunda çalışılmıştır. Rac1, adjuvan trastuzumab dirençli grupta kontrol grubuna göre istatistiksel anlamlı olarak daha yoğun boyanmıştır (p= 0.02). Ayrıca Rac1 açısından tüm dirençli grupla kontrol grubu karşılaştırıldığında, Rac1’in dirençli grupta daha yoğun boyandığı izlenmiştir (p= 0.051). Kontrol grubuna kıyasla dirençli grupta NRG1’in de daha yoğun boyanmasına rağmen, bu fark istatistiksel anlamlılığa ulaşmamıştır (p= 0.09). HER2-pozitif meme kanseri hastalarından adjuvan trastuzumab tedavisi alanlarda, Rac1 pozitifliği erken hastalık nüksü ile ilişkili bulunmuştur. Bu moleküllerin trastuzumab bazlı tedavilerin etkinliği ile olan ilişkisinin aydınlatılması için daha büyük çalışmalara ihiyaç vardır.
Umut VAROL1, Burcak KARACA1, Pusem PATIR2, Alper SENER3, Osman ZEKIOGLU3, Ulus A. SANLI1, Ruchan USLU1
1Ege University Faculty of Medicine, Department of Medical Oncology, Izmir, TURKEY
2Ege University Faculty of Medicine, Department of Internal Medicine, Izmir, TURKEY
3Ege University Faculty of Medicine, Department of Pathology, Izmir, TURKEY
Keywords: Meme kanseri, Neuregulin 1, Rac1, Trastuzumab direnci
HER2’yi aşırı eksprese eden meme kanseri hastalarında birçok moleküler mekanizmanın trastuzumab direnci ile ilişkili olduğu düşünülmektedir. Fakat bu mekanizmaların ne kadar aktif olduğu ve hangi sıra ile etki ettiği bilinmemektedir. Bu çalışmada erbB yolağında görevli olan Rac1 and neuregulin 1 (NRG1) adlı proteinlerin HER2-pozitif meme kanserli hastalarda trastuzumab direnci ile ilişkisi araştırılmıştır. Trastuzumab direnci, metastatik meme kanserli hastalarda trastuzumab tedavisinin ilk altı ayında gelişen progresyon olarak tanımlanırken, adjuvan trastuzumab tedavisi alanlarda tedavi tamamlanmadan gelişen lokal nüks veya uzak metastaz olarak tanımlanmıştır. Rac1 ve NRG1 ekspresyonu imünohistokimyasal olarak 22 (n=12 adjuvan, n=10 metastatik) trastuzumab dirençli ve 27 kontrol hasta dokusunda çalışılmıştır. Rac1, adjuvan trastuzumab dirençli grupta kontrol grubuna göre istatistiksel anlamlı olarak daha yoğun boyanmıştır (p= 0.02). Ayrıca Rac1 açısından tüm dirençli grupla kontrol grubu karşılaştırıldığında, Rac1’in dirençli grupta daha yoğun boyandığı izlenmiştir (p= 0.051). Kontrol grubuna kıyasla dirençli grupta NRG1’in de daha yoğun boyanmasına rağmen, bu fark istatistiksel anlamlılığa ulaşmamıştır (p= 0.09). HER2-pozitif meme kanseri hastalarından adjuvan trastuzumab tedavisi alanlarda, Rac1 pozitifliği erken hastalık nüksü ile ilişkili bulunmuştur. Bu moleküllerin trastuzumab bazlı tedavilerin etkinliği ile olan ilişkisinin aydınlatılması için daha büyük çalışmalara ihiyaç vardır.
Back | Table of Contents | Abstract | PDF | Similar Articles | Mail to Author | |