International Journal of Hematology and Oncology 2013, Vol 23, Num 2 Page(s): 124-129
Malign ve Benign Plevral Hastalıkların Ayırıcı Tanısında 18-FDG PET/BT’nin Etkinliği

Kenan C. CEYLAN1, Deniz AKPINAR1, Seyda O. KAYA1, Hakan KOPARAL2, Ali Kadri CIRAK3

1Dr. Suat Seren Chest Diseases and Thoracic Surgery Training Hospital, 2nd Thoracic Surgery Clinic, Izmir, TURKEY
2Dr. Suat Seren Chest Diseases and Thoracic Surgery Training Hospital, Department of Nucleer Medicine, Izmir, TURKEY
3Dr. Suat Seren Chest Diseases and Thoracic Surgery Training Hospital, Chest Diseases Clinic, Izmir, TURKEY

Keywords: 18-florodeoxiglukoz-positron emisyon tomografi, Plevral Hastalıklar
Tüm vücut 18-florodeoksiglukoz pozitron emisyon tomografi /bilgisayarlı tomografisi (PET / BT) birçok malign hastalığın tanısında kullanılan non-invaziv bir hibrid görüntüleme tekniğidir. Çalışmamızda malign ve benign plevral hastalıkların ayırıcı tanısında PET / BT’nin etkinliği değerlendirildi. Bilgisayarlı tomografide malign plevral mezotelyoma ve diğer malignite şüphesi oluşturan plevral kalınlaşma veya plevral sıvısı saptanan 30 hastaya PET / BT uygulandı. SUVmax değerleri plevral kalınlaşma ve plevral sıvı için ayrı ayrı hesaplanarak video torakoskopi ile elde edilen patoloji sonuçları ile karşılaştırıldı. Plevral kalınlaşması olan 22 hasta ve plevral sıvısı olan 25 hasta PET / BT etkinliği açısından değerlendirildi. Plevral kalınlaşma için duyarlılık, özgüllük, pozitif prediktif değer (PPV), negatif prediktif değeri (NPD) ve PET / BT’nin etkinlik oranı sırasıyla %81.8, %54.5, %64.3, %75 ve %68.2, plevra sıvı için sırasıyla %100, %56.5, %41.1, %100 ve %60 idi. Plevral kalınlaşma için bakıldığında SUVmax değerleri malign hastalarda daha yüksek olmakla beraber aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p= 0.063). Plevral sıvı için bakıldığında SUVmax değerleri malign hastalarda daha yüksek bulundu ve aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p= 0.03). Malign plevral sıvıları saptamada PET / BT etkinliği oldukça yüksektir ancak, düşük duyarlılık, özgüllük, PPV ve NPV değerleri özellikle plevral kalınlaşma durumunda plevral malignitelerin ayırıcı tanısı için yeterli değildir. Kesin tanının belirlenmesinde doku biyopsisi mutlak surette gereklidir.