International Journal of Hematology and Oncology 2010, Vol 20, Num 4 Page(s): 212-219
Sheehan Sendromlu Hastalarda Protrombin Zamanı, Aktive Tromboplastin Zamanı, Fibrinojen ve D-Dimer Düzeyleri, vonWillebrand Faktör Aktivitesi ve Hormon Replasman Tedavisinin Bu Faktörler Üzerinde Etkileri

Semir PASA1, Abdullah ALTINTAS2, Cemil TUMER3, Mustafa DEMIRCIN4, Timucin CIL2, Kadim BAYAN2, Ramazan DANIS2, Yekta TUZUN2, Yahya ATAYAN1, Orhan AYYILDIZ2, Mithat BAHCECI2

1Adiyaman University, Faculty of Medicine, Department of Internal Diseases, Adiyaman, TURKEY
2Dicle University, Medical Faculty, Department of Internal Diseases, Diyarbakir, TURKEY
3Mustafa Kemal University, Medical Faculty, Department of Physiology, Hatay, TURKEY
4Ergani State Hospital, Department of Internal Medicine, Diyarbakir, TURKEY

Keywords: Koagulasyon, Hemostaz, Sheehan sendromu, Hipofizer yetersizlik
Altında yatan esas mekanizma çok açık olmasa da erişkin hipofiz yetersizliklerinde aterosklerotik kalp hastalıkları ile ilişkili mortalitede artış olduğu bilinmektedir. Tiroid hastalıklarında çaşitli koagülasyon ve fibrinolizis anormallikleri oluşmaktadır. Buna karşın hipofizer yetersizliklerde büyüme hormonu replasmanının koagülasyon ve fibrinolizis üzerine etkilerine dair eldeki veriler çelişkilidir, kortizolün etkilerine ilişkin veriler ise oldukça kısıtlıdır. Benzer şekilde menopoz sonrası kadınlarda östrojen replasmanının kardiyovasküler olaylar üzerine etkilerine dair veriler de oldukça çelişkilidir. Bu çalışmanın amacı hipofizer yetersizliğin sık nedenlerinden Sheehan sendromunun (SS) hemostatik fakörler üzerine etkilerini incelemek ve L-tiroksin, prednizolon ve konjuge östrojen / medroksiprogesteron asetat replasmanının bu faktörlere etkilerini araştırmaktır. 32 SS hastası ve yaşları benzer 35 kontrolde protrombin zamanı (PT), aktive tromboplastin zamanı (aPTT), fibrinojen düzeyi, D-dimer düzeyi ve von willebrand faktör (vWF) aktivitesi karşılaştırıldı. Sonuçta SS hasta grubunda kontrol grubuna göre daha kısa PT ve aPTT, daha yüksek fibrinojen ve d-dimer düzeyleri ve benzer vWF aktivitesi olduğu saptandı. İlave olarak hormon replasman tedavisinin bu koagulasyon faktörlerinden fibrinojen ve d-dimer düzeyleri dışında diğerleri üzerinde belirgin bir etkileri olmadığını saptadık.